Karıkoca birlikte tatile çıkarlar…

Gittikleri yerde kamp kurarlar, tatillerinin ikinci gününün akşamı güzel bir yemek yiyip uykuya dalarlar…

Birkaç saat sonra kadın uyanır ve kocasını da uyandırır…

***

Adam uyku sersemidir, güzel bir rüyadan uyandırıldığı için de biraz kızgındır;

“Ne oldu? Ne istiyorsun?” diye sorar…

***

Kadın; “Yukarıya bak ve bana ne gördüğünü söyle” der...

Adam gökyüzüne bakar ve yanıtlar;

“Bir sürü yıldız görüyorum ışıl ışıl parlayan milyonlarca yıldız…”

Karısı tekrar sorar;

“Peki, bu sana neyi gösteriyor?..”

***

Artık iyice uykusu kaçan adam biraz düşünür ve yanıtlar:

-Teolojik olarak Allah'ın kudretini ve kendi acizliğimi görüyorum.

-Felsefi olarak, evrenin sonsuzluğunu ve onun karşısındaki önemsizliğimizi görüyorum.

-Astronomik olarak galaksilerin, yıldızların, gezegenlerin varlığını görüyorum.

-Yıldızların konumuna bakarak saatin üç olduğunu görüyorum.

-Meteorolojik olarak da bugün havanın çok güzel olacağını görüyorum…” der…

***

Kadın öfkeyle bağırır;

“-Herif herif, çadırımızı çalmışlar...!”

***

Aklı erenlerle zaman zaman etrafımızda olup bitenleri tartışıyoruz…

Kimi teolojik yaklaşıyor meselelere…

Kimi felsefi…

Kimi meteorolojik…

Kimi jeopolitik…

Kimileri de ekonomik…

***

Ama bazen en basit yaklaşımın en doğru yaklaşım olduğunu unutuveriyoruz…

Görünen köy, kılavuz istemez...

Etrafımızdaki birçok meselede görünen o ki zam sağanağı ve hiper hayat pahalılığı ile birlikte; birileri çoktan çadırı götürmüş...

Donumuzla kalmışız ortada kimi teolojik, kimi psikolojik, kimi meteorolojik, en çokta kalabalık jeopolitik olarak çadırın gitmediğine birbirimizi inandırmaya çalışıyoruz.

Muazzam bir fırtınanın ortasındayız…

Korkumuz, bu ekonomik fırtına huzursuzluğu ve mutsuzluğu da içine alarak büyük bir ekonomik buhranın içinde şehirlerde sosyolojiyi zorlamasıdır.

Hakkımızda hayırlısı…

Elle gelen düğün bayram…