Hastanede yatan hastanın şuuru yerinde değilken, hastayla oyuncak gibi oynayan, onunla eğlenen, işkence yapıp acısıyla dalga geçen ruh hastasını izlerken düşünmeye başladım…

Çaresizce yatakta yatan adam için üzülüp televizyonda görsek dua eden bizler ile aynı sokaklarda yaşıyor bu adamlar!

Tam o sırada, Konya Büyükşehir Belediyesi ile ilgili hayvan barınağı haberi düştü sosyal medyaya!

Bir canlıyı kafasına kürekle vura vura öldüren bir işçi!

Sevgili dostlarım.

Otobüse bir Güneydoğu gazisini almayan döven şoför, köpeği öldüren çalışan, hastaya işkence yapan hemşire!

Hayvan ya da bitki fark etmez!

İnsan olup da insana davranışı da değil konu!

Konu yaratılana davranışı!

Doğaya, taşa toprağa davranışı!

Ardından bir başka haber daha geldi.

Altay ve Göztepe spor tribününde yaşananlar!

Güzelim İzmir’de de durum aynı!

Memleketin her yerinde var bu sorun!

Gündüz vakti sokak ortasında sevişenleri mi istersin, küçük çocuklardan oluşan çeteyi mi?

Edep ya Hu!

Edep beklemek ve istemek?

Eğitimin toplumun hayatında ilerleyen yıllara nasıl yansıdığını görüyoruz.

Eee normal ama.

Para örtüyor ayıbı diye düşünüyor insanlar.

Kadın satan adama, para satan adama, cennetten arsa satan adama prim verirsen hal böyle olur.

Bu şehrin ayıbıdır ya da tüm ülkenin!

Her şehrin en büyük tefecisinin adı camileri süsler :)

Utanmadan gezerler ve dillerine geleni söylerler!

Para ayıbı örter.

Eskiden de kötüler ve cahiller vardı.

Ama çok iyi bilirim ki o amcaların cahil olanları kendinden 40 yaş küçük doktor ya da eczacı ya da bankacıya saygı ile yaklaşırdı. Ben cahilim bilmem sen bir bakıver evladım diye konuşur hem halini anlatır hem de teşekkürünü sunardı.

Edep!

Geçen gün işlettiğim otelin önünde otururken bir araba yanaştı. Yabancı plaka.

Bize misafir geldi dedim.

Adam bagajı açtı.

Ben de yanına yanaştım bavullarından birini kaptım.

Yardım edeyim buyurun dememle adamın elime şaaaak diye vurması bir oldu.

Bırak kardeşim senden yardım isteyen mi oldu dedi!

Bahşiş için hepsi dedi eşine!

Elime vurdu yahu!

Tanımadığı 45 yaşında bir adamın eline!

Valla en son ilkokulda falanımdır herhalde elime biri vurduğunda.

Elhamdülillah. Elimizi uzatmayız hakkımız olmayana.

Bahşiş için deyince adam :)

Estağfurullah bizim görevimiz dedim. Bakmadı yüzüme.

Efendim neticede konu şu!

Kibar olmak iyidir.

Düşünceli olmak, nazik!

İnce ve hatta naif nüktedan olmak güzeldir.

Ama zordur.

Kaba olmak çocuk işi kadar kolaydır.

Zoru öğretin çocuklarınıza.

Saygılı olmayı!

Siz demeyi!

Düşünceli olmayı!

Bir değil tüm hayvanların bize emanet olduğunu!

Tüm çiçeklerin ve ağaçların bizim olduğunu bilsinler.

Allah var!

Yaşattığınızı yaşarsın deyin çocuklarınıza.

Çalma! Ömründen çalarsın deyin!

Dedenin ettiğini torunu bulur söyleyin!

Can yakma, aç bırakma hiç bir canlıyı paylaş elindekini ve cebindekini deyin!

Çocuklarınızı yabancı dil öğrenmeye değil insan olmayı öğrenmeleri için eğitin!

Çaresizlik içinde kalıp can veren tek canlı köpek ya da insan değildir. Bir gün bir göl kurudu diye ağladığınızda, artık olmuşsunuzdur.

Allah yarattıklarının kıymetini bilmeyi nasip etsin, görüp, şükür diyenlerden olalım.

O vücudunda mermilerle yaşamak zorunda kalan gazileri her gördüğümde utancımdan saklamadım gelir o mermiden saklanmayan adamların yanında!

Şükrü teşekkürü unutmayın!

Bu dünya değişecek!

Ama önce biz değişmeliyiz!

O köpeği öldüren adamın ailesi için de üzüldüğümüzde, içerideki köpekleri düşünürken o adamla yaşayanları da merak ettiğimizde düzelecek her şey!

NE ZAMAN ADAM OLURUZ?

Hesap sormakta en ön sıra da olanın, hizmette de en önde olması gerektiğini anladığımızda oluruz.